Jan 28
كدامین چشمه سمی شد كه آب از آب می‌ترسد؟
و حتی ذهن ماهیگیر از قلاب می‌ترسد
كدامین وحشت وحشی گرفته روح دریا را؟
كه توفان از خروش و موج از گرداب می‌ترسد
گرفته وسعت شب را غباری آن‌چنان مبهم
كه چشم از دیدگاه و ماه از مهتاب می‌ترسد
شب است و خیمه شب بازان و رقص وحشی اشباح
مژه از پلك و پلك از چشم و چشم از خواب می‌ترسد
بهمن رافعی ؟
ارسال به:
::
::
::
سلام
خیلی ممنونم که منو با آقای رافعی آشنا کردید
خیلی از شاعرهای خوب ما هستند که نمی شناسیمشون
من شب گیر.ولی از شب گریز.خدایت نگهدار
بسیار بسیار انسان وارسته و دوست داشتنی هستند جناب استاد رافعی
به خدا صداقت و لطافت طبعشون بی مثاله
ای کاش همه اهل هنر مثله ایشون بودن ای کاش..
واقعا عالی بود
ای زمین فریادهامان بی صداست..ریشه ی غمهایمان بی انتهاست ما زنسل دردو داغ و غربتیم..حیرتی دیرینه با ما اشناست..ای که در بالابلندی شهره ای!!.شهر بی پاییزو بی غمدر کجاست؟؟؟!..موفق باشید..
از من نخواه هی روز و شی
مث گوی تو میدونت باشم
هر ور کو خواستیم تر بدی
قالیچه کرمونت باشم.
بهمن راففعی بروجنی (شعر محلی)
نظر دادن