[audio: https://tarabestan.com/files/music/homayoun-shajarian/penhan-cho-del-homayoun-shajarian.mp3]

دانلود پنهان چو دل با صدای همایون شجریان

[audio: https://tarabestan.com/files/music/nourbakhsh/penhan-cho-del-nourbakhsh.mp3]

دانلود پنهان چو دل با صدای حمیدرضا نوربخش

ای با من و پنهان چو دل، از دل سلامت می‌کنم تو کعبه‌ای هر جا روم، قصد مقامت می‌کنم هر جا که هستی حاضری، از دور در ما ناظری شب خانه روشن می‌شود، چون یاد نامت می‌کنم گه همچو باز آشنا، بر دست تو پر می‌زنم گه چون کبوتر پرزنان، آهنگ بامت می‌کنم گر غایبی هر دم چرا، آسیب بر دل می‌زنم ور حاضری پس من چرا، در سینه دامت می‌کنم دوری به تن لیک از دلم، اندر دل تو روزنی است زان روزن دزدیده من، چون مه پیامت می‌کنم ای آفتاب از دور تو، بر ما فرستی نور تو ای جان هر مهجور تو، جان را غلامت می‌کنم من آینه دل را ز تو، این جا صقالی می‌دهم من گوش خود را دفترِ لطف کلامت می‌کنم در گوش تو در هوش تو، و اندر دل پرجوش تو این‌ها چه باشد تو منی، وین وصف عامت می‌کنم ای دل نه اندر ماجرا، می‌گفت آن دلبر تو را هر چند از تو کم شود، از خود تمامت می‌کنم ای چاره در من چاره‌گر، حیران شو و نظاره‌گر بنگر کز این جمله صُوَر، این دم کدامت می‌کنم گه راست مانند الف، گه کژ چو حرف مختلف یک لحظه پخته می‌شوی، یک لحظه خامت می‌کنم گر سال‌ها ره می‌روی، چون مهره‌ای در دست من چیزی که رامش می‌کنی، زان چیز رامت می‌کنم ای شه حسام الدین حسن، می‌گوی با جانان که من جان را غلاف معرفت، بهر حسامت می‌کنم

مولوی

دیوان شمس

---

خواننده: همایون شجریان
آلبوم: ناشکیبا
نام تصنیف: پنهان چو دل
آهنگساز: اردشیر کامکار

---

خواننده: حمیدرضا نوربخش
آلبوم: پنهان چو دل
نام تصنیف: پنهان چو دل
آهنگساز: کیخسرو پورناظری (گروه شمس)

[audio: https://tarabestan.com/files/music/homayoun-shajarian/ghamgosar.mp3]

دانلود تصنیف با صدای همایون شجریان

چه غریب ماندی ای دل! نه غمی، نه غمگساری
نه به انتظار یاری، نه ز یار انتظاری

غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد
که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری

چه چراغ چشم دارد از شبان و روزان
که به هفت آسمانش نه ستاره ای ست باری

دل من! چه حیف بودی که چنین ز کار ماندی
چه هنر به کار بندم که نماند وقت کاری

نرسید آن ماهی که به تو پرتوی رساند
دل آبگینه بشکن که نماند جز غباری

همه عمر چشم بودم که مگر گلی بخندد
دگر ای امید خون شو که فرو خلید خاری

سحرم کشیده خنجر، که چرا شبت نکشته ست
تو بکش که تا نیفتد دگرم به شب گذاری

به سرشک همچو باران ز برت چه برخورم من؟
که چو سنگ تیره ماندی همه عمر بر مزاری

چو به زندگان نبخشی تو گناه زندگانی
بگذار تا بمیرد به بر تو زنده واری

نه چنان شکست پشتم که دوباره سر بر آرم
منم آن درخت پیری که نداشت برگ و باری

سر بی پناه پیری به کنار گیر و بگذر
که به غیر مرگ دیر نگشایدت کناری

به غروب این بیابان بنشین غریب و تنها
بنگر وفای یاران که رها کنند یاری

هوشنگ ابتهاج (سایه)

خواننده:‌ همایون شجریان
تصنیف:‌ غمگسار
آلبوم:‌ با ستاره ها
آهنگساز: علی قمصری